Elektryczne ogrzewanie podłogowe
O elektrycznym ogrzewaniu podłogowym już raz wspominałem, w artykule o podłogowym ogrzewaniu akumulacyjnym. Dziś zajmiemy się zagadnieniem szerzej, czyli odpowiemy na pytania: jak dokładnie wygląda elektryczne ogrzewanie podłogowe, jak się je instaluje i czy warto…
Elektryczne ogrzewanie podłogowe występuje w dwóch postaciach, różniących się elementem grzejnym. Zawsze czynnikiem grzewczym jest prąd, ale raz przepływa przez przewody (kable) grzejne albo przez maty (albo folie) grzejne.
Przewody grzejne są stosowane najczęściej. Występują w wersji jedno- lub dwużyłowej. W wersji jednożyłowej trzeba układać je tak, by nitka przewodu stanowiła zamkniętą pętlę, albo była z obydwu stron podłączona do zasilania. Dwużyłowe podłącza się do zasilania z jednej strony, zatem można bez kłopotu układać z nich skomplikowane kształty. Kable dwużyłowe wytwarzają też znacznie mniejsze pole elektromagnetyczne, niż kable jednożyłowe. Z tego względu niekiedy zaleca się stosowanie takich kabli do ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych. Oprócz samego grzejnego rdzenia ze specjalnego stopu składa się izolacji (tworzywo), ekranu (miedź – eliminuje pole elektryczne i stanowi zabezpieczenie przeciwporażeniowe) oraz osłony (pcw).
Folie grzejne to nic innego jak plastikowa (poliestrowa) folia o grubości rzędu 0,2 mm, w której zatopiona jest siatka aluminiowych przewodów grzewczych. Są one poukładane w „moduły”, zasilane niezależnie, przez co uszkodzenie jednego modułu nie powoduje wyłączenia ogrzewania na całej folii. Maty grzejne są grubsze, do 3 mm grubości (dla przewodów jednożyłowych – dla dwużyłowych więcej). W tym przypadku przewód grzejny wpleciony jest w tkaninę wykonaną z włókna szklanego lub z tworzywa sztucznego. Producenci oferują elementy o danej szerokości, ale różniące się długością.
Układanie kabli grzejnych jest stosunkowo proste. Odstępy między nimi ustala się w zależności od zapotrzebowania na moc cieplną w danym pomieszczeniu. Upina się je na taśmie lub siatce montażowej a całość zalewa betonem. W przypadku grubej warstwy betonu mamy do czynienia z akumulacyjnym ogrzewaniem podłogowym, o którym wspomniałem na początku.
Mata grzejna jest gotowa do użycia i nie wymaga wylewania warstwy betonu. Z tego względu strata na wysokości pomieszczenia jest znacznie mniejsza, niż w przypadku kabli. Nie można jej przycinać, w odróżnieniu od folii grzejnej, którą można przycinać na żądaną długość, izolując specjalną taśmą.
Elektryczne ogrzewanie podłogowe powinno być podłączone do instalacji elektrycznej przez uprawnionego elektryka. Dla zabezpieczenia użytkowników przed porażeniem stosuje się wyłącznik różnicowoprądowy. Jeśli zauważy on upływ prądu przez uziemienie, automatycznie wyłączy zasilanie. Zasilanie musi być podłączone na stałe, niedopuszczalne jest włączanie go do gniazdka!
Elektryczne ogrzewanie podłogowe jest łatwiejsze do sterowania niż ogrzewanie podłogowe wodne. Ma mniejszą bezwładność ze względu na fakt, że nie marnuje się czasu na podgrzanie wody w instalacji. Jedyne opóźnienie wynika z rozgrzewania samej warstwy, w której umieszczone jest ogrzewanie. W przypadku mat czy folii grzejnych mniejszy niż dla ogrzewania kablami zalanymi betonem.
Elektryczne ogrzewanie podłogowe jest niestety drogie, bo wykorzystuje najdroższy dostępny na rynku nośnik energii. Jego koszty użytkowania są wysokie. Z tego względu powinno być stosowane tam, gdzie ciepła zużywa się niedużo. Można również rozważyć jego wykorzystanie w miejscach, gdzie inwestycyjny koszt instalacji grzewczej przeważyłby korzyści z wykorzystywania taniego paliwa. Przykładem może być dom letniskowy, w którym jedynie przez kilka dni w roku jest konieczność dogrzewania pomieszczeń.